
D'Berlinale geet op en Enn zou, a ganz zum Schluss, sinn nach di zwou lescht Lëtzebuerger Koproduktiounen a Competitioun gewise ginn. Bis elo waars den Joy Hoffmann net esou richteg begeeschtert vun de Lëtzebuerger Filmer. Ännert dat sech elo mat dësen zwee Leschten?
Eigentlech net esou richteg: LA CACHE vum Schweizer Realisateur Lionel Baier ass eng fräi Adaptatioun vun der Familljegeschicht vum franséischen Auteur Christophe Boltanski, deen 2015 de Prix Femina krut. Et ass och dem beléifte Franséischen Acteur Michel Blanc seng leschte Roll.

© Véronique Kolber
De Lëtzebuerger Koproduzent vu Red Lion, Vincent Quénault beschreift de Film esou:
C'est une comédie loufoque sur une famille qui se retrouve confrontée à Mai 68 à Paris. et,..Cette famille est tout à fait anti conformiste, elle vit dans un appartemen bourgeois, ses membres se trouvent, alors qe normalement c'est une famille qui vit ensemble, une famille d'intellecctuels, les Boltanski, qui se sont jamais vraiment séparés qui vivent en troupeau, en groupe, et là ils vont être confrontés à Mai 68. Lre petit garçon le petit-fils, celui qui écrira le livre qui deviendra "La Cache"....et..va passer quelques semaines en compagnie de ses grand-parents, qui ont interprètés dans le film par Dominique Reymond et Michel Blanc..et .ça va donner lieu à des situation assez rocambolesques..
Il s'agit d'une famille juive?
Alors c'est toute la question. En effet c'est une famille qui a plusieurs racines, càd. qu'il y a la mère qui est interprétée pat Dominique Reymond, ça c'est une grande famille de tradition catholique, mais le père Etienne Boltanski, lui vient en effet de descendance juive (et la question de la judéité est présente dans le film), et au centre du film, il y a la cache, la fameuse cache du titre, qui est une cache où le grand-père justement s'était dissumulé, c'est un entresol sous la salle de bain. Au centre du film, il y a cette fameuse cache du titre, et la cache c'est l'endroit où s'est caché le grand-père pendant les rafles de 39-45, où il a échappé aux déportations, ((et cette cache est restée fermée pendant des années.))) Et là, il se trouve que le petit-fils va retomber sur ce lieu un peu particulier dans l'appartement. Il va poser des questions: (qu'est-ce donc cette cache, à quoi e-t-elle servie de par le passé). C'est un film aussi qui va réveiller des fantômes de ce qui a pu se passer quelques années auparavant, ça va donner lieu à des situations assez rocambolesques..
Et ass kloer, dass de Film witzeg geduecht ass, an och keng Uspréch stellt realistesch ze sinn. E presentéiert sech éischter wéi en nostalgesche Kaleidoskop vu bontfaarwege Vignetten: blouss ass vergiess ginn, dës iergendwéi sënngeméiss zesummen ze setzen. Et bleiwe just iwwerflächlech Fragmenter, déi e richtege Bezuch zu dëser farfelüer Famill schwiereg maachen; an och d' Potential vun de Parallellen tëschent dem 2. Weltkrich a Mee 68 ginn net richteg ausgenotzt.

© © Oleksandr Roshchyn
Déi aner Lëtzebuerger Koproduktioun vun A-Bahn, den ukraineschen Dokumentarfilm TIMESTAMP huet en änlecht Problem. De Film weist ouni Kommentar, Interviewen oder Rekonstitutiounen, wéi duerch d'ganz Ukrain, un der Front a méi wäit ewech, alles drugesat gëtt fir d'Schoulen um fonctionéieren ze halen. An dat ass och e Kampf fir sech, deen diktéiert gëtt duerch de Rhythmus vun den omnipresente Bommenalarmen. Allerdéngs ass d'Realisatrice Kateryna Gornostai sech selwer bewosst dass de Film "eng Art Patchwork" ass, an am Pressedossier vum Film seet se weider " Et ass villäicht schwéier fir d' Spectateuren sech emotional betraff ze fillen an engem Film wou se d'Personnagen net erëm erkennen, deenen hiert Schicksal se eigentlech verfollege sollen". D'Ursaach ass, dass einfach ze vill Schoulen an ze vill verschidde Kanner a Jugendlecher gewise ginn, an de Film um Enn héchstens eng interessant Bestandsopnam ass iwwert d'Resistenz vum ukrainesche Vollek.