Déi aktuell Europa-Tour vum John Cale ass ee Bléck zréck op eng ganz eegen an extreem räich Diskographie, mee och ee Versuch mat der aktueller 17. Studioplack “Mercy” seng Perspektiv op haut (Zoustand vun der Welt, vun der Musek, vum Ech) matzedeelen.
10 Joer nom leschte richtegen Album “Shifty Adventures in Nookie Wood” mécht hien op “Mercy” de Bilan vun engem Liewen als Renaissance-Mann an Avantgarde-Rocker, ëmmer tëscht alle Still, mee ëmmer matten dran am Minimalismus, am Rock’n-Roll, am Experimentellen oder och virum Trend, mat sengem Sënn fir Musek zur Zäit, als Produzent vum éischte Jitz vu wichtegen neie Rock-Formatiounen (Déi 1. Stooges, déi 1. Modern Lovers, Happy Mondays)
De Waliser Cale, Baujoer 1942, klassesch musikalesch Formatioun Braatsch a Piano, huet an de 50er Joren de Piratesender “Radio Luxembourg” gelauschtert, “well déi Rock’n’Roll gespillt hunn”. Duerno koum seng Minimalismus-Period mam John Cage a La Monte Young zu New York.
Mam Velvet Underground an der Hëllef vum Lou Reed schreift hien zwou Placke laang Rockgeschicht. Et haten net vill Leit déi Musek Mëtt der 60er Jore gelauschtert, mee gefillt hunn all déi Leit duerno eng (wichteg) Band gegrënnt.
Vun de 70er Joren u bis haut waren et an der Suite 17 Studioplacken, iwwer 30 Soundtrack-Arbechten a 7 Live-Albumen.
Nodeems hien nom 1. Kand mat 50 Joer de Wee aus den haarden Droge fonnt huet, ass fir den Officer of the Order of the British Empire déi stäerkste Substanz hautzedaags Kaffi.
Zu Diddeleng war et nom flotten Opener “Jumbo in Tha Modernworld” dat éischt Lidd vun der neier Plack mat sengem Hommage un d’Nico “Moonstruck (Nico’s song)”, der Sängerin vum Velvet Underground, deemoleg Protégée a “Superstar” vum Andy Warhol, eng Ursaach fir dem Cale säi Sträit mam Lou Reed, aus Jalousiegrënn.
De Waliser hat 1969 nom Velvet och dem Nico hiert legendären Album “The Marble Index” produzéiert, zu deem hie sot “Suicide léisst sech net gutt vermaarten”.
Moonstruck
You’re a moonstruck junkie lady
Staring at your feet
Breathing words into an envelope
To be opened on your death
Lives do matter
Lives don’t matter
Nothing, nothing at all
Days and days were spent in anger
Nights were filled with lust
Lift me up and show me mercy
I can’t even tell when you’re putting me on
We’ve played that game before (We’ve played that game)
I can’t even tell when you’re putting me on (I can’t even tell)
We’ve played that game before (We’ve playеd that game)
Was the noise of you
Was the noise of you
“Lidder schreiwen, ass wéi een Haus bauen. Dir sicht een Terrain eraus, datt ass d’Musek, an da baut Dir d’Haus réischt drop, dat ass d’Geschicht.” (John Cale)
