Eng „Anti“-Haltung huet ee vläicht scho bei Matmënschen observéiert oder et krut ee se selwer virgeheit.

Géint een oder eppes sinn, ass net schwéier. Ma wat séier verluer geet, ass d‘Reflektioun a virun allem d‘Nuancen. Et ass een einfach „Anti“. Déi sozial-politesch Beobachtung war d‘Basis fir eng Zesummenaarbecht tëscht dem Choreograph Brian Ca an dem Regisseur Mikaël Serre.
 
Mikaël Serre: „C‘est les extrèmes qui montent. Comment peut-on garder la nuance dans la polarisation des idées et des idéologies? C‘est ça un peu le thème the „Anti“ -  comment s‘en sort avec ça?“
 
4 Dänzerinnen an 2 Dänzer stinn op der Bün, déi aus verschiddene Stiler kommen: Hip-Hop, Poledance, Zäitgenëssesch, méi klassesch…
 
Brian Ca:En tant que choréographe ce qui m‘intéresse auprès de chaque interprète c‘est vraiment leur personalité, leur identité. Je cherche des interprètes qui sont uniques, qui ont vraiment une spécificité ou une authenticité. Et en fait, grâce à la dance, on va trouver une humanité commune à tout ça.“

 
Danz also als klengste gemeinsame Nenner. 6 Eenzelpersounen, 6 potentiell „Anti“-Haltungen, awer déi zesummen op der Bün stinn an als System funktionéieren. De Regisseur Mikaël Serre gesäit d‘Grenz tëschent normalem Theater an Danz als eng fléissend.

Mikaël Serre: „La difficulté est toujours la même. C‘est à dire c‘est faire passer le sens, c‘est un travail de présence, et moi c‘est un travail avec eux d‘écoute. D‘être le plus juste finalement avec ce qu‘ils sont.“
 
Ganz konkret gefrot: Wat erwaart d‘Leit bei „Anti“?
 
Brian Ca: „Il y a évidemment de la ‚belle danse‘, mais elle est quand même très brutale, très organique, très dans la chair, dans la peau, dans la confrontation. On est vraiment dans la qualité des corps très vraies et émotionnelles. Brutes.“
 
A wiem dat ze kuerzfristeg ass: et gëtt och eng Reprise am Groussen Theater an der Stad den 31. Januar an 1. Februar.