Komme mer aus dem Waasser,

si mer Stëbs vun der Äerd,

komme mer vun de Stären?

Kee weess et, jiddweree blärt

dat Rätsel léig am Weltall,

a klinzége Partikelen

vun hell an däischter "Wéckelen".

Zu Milben a Karnéckelen

kéinte si séch entwéckelen

fir no Millioune Joeren,

mat Spläissen an den Hoeren

Här vun der Welt ze ginn:

" Koum esou de Mënsch op d'Schinn"?

Mat ménge nowärts 92

-éch ginn sou lues scho bronkég-

wärd éch et net erliéwen

dass dat gigantescht Striéwen

-trotz ärdégem Gebimmel-

vru méngem exitus eng Äentwert  fënnt,

déi éch dann do am Himmel

als Cadeau präsentéire kënnt ?

De Weltraum gutt ze kennen,

déi Phänomeener ze benennen

déi hien um Goen

halen

ass wichtég, an do falen

ons Avantagen zou, déi éch Iech elo wëll soen:

Well hei ënnen alles ass,

sou wäit, verschass,

wär do uewen immens vill lass:

wär hei emol een vum Lemmes gebass,

wäre mir sénger ganz séier lass:

Hié géif, jee, wat e Genoss

an den Univers erop geschoss,

do kéint hien nees beweisen

-souwuel Amerikaner wéi och Preisen-

wat hien esou alles färdég bréngt

mee wat heinidde net ëmmer "geléngt"!

Do kéint hien aner Lemmësse sichen,

nei Tricken och erfannen

fir nach deem gréisste Blannen

eng Stärewart ze verkafen

mat där deen weider Afen

op anere Stären  kéint fannen

an déi och vu vir an hannen

beschwindelen a beducksen

an hinnen d'Mënz "ofluchsen".

Hié kéint och Maure bauen

fir all deene friéme Schlauen

op séngem Stär well lass ze ginn

a séch fro'n: wéi kommen déi heihin?

Hie kéint am Weltraum alles maan

ma vill méi grouss, a méi infam,

all aner Wiésen do embréngen

wa si da sollte séch erkéngen

fir och ze fro'n e Stéck vum Kuch:

"Där hu mer elo schonn hei genuch"!

Da géing nees un deen ale Fluch

dee mir heinidde laang erliéwen:

Well d'Dommheet schéngt net aus ze stierwen.